Onur Aydın

Önsöz : Bu da internetteki en ünlü Galatasaray'a değin şiirim. Üzerinde oynama yapmıyorum, hitabeler hitabe şeklinde kalırlar. Şiir : Gözlerinizden "hasret" yaşları dökülebilir bazen... Tarihi yazan aslanların tekrar kükremesini özleyebilirsiniz... Kükreyişlerin sona erdiğine de inanabilirsiniz... Arenaya her çıkışında tüylerinizi diken diken eden aslanlar, "Gaflet", "Dalalet" ve "Hıyanet" içerenler yüzünden ayrı düşebilirler; "Aslan Yürekliler" ormanlardaki yağmurlar yüzünden kükremeyebilirler... İnancınızı yitirmiş olabilirsiniz; "Bizler inandık siz de inanın" dediklerinize; Umudunuzu yitirmiş olabilirsiniz; "Duyun sesimizi!" diye haykırdıklarınıza; Kasıgalar üzerinizde istediği kadar esebilir... Ancak; En kötü günde bile "En Büyük" olduğunuzu hatırlayın; En korktuğunuz anlarda bile "En Cesur" olduğunuzu hatırlayın; En yorgun gününüzde bile "En Güçlü" olduğunuzu hatırlayın; Fareler...

Önsöz : En ünlü şiirim :) http://tinyurl.com/yrntgf 540,000 sitede şu an internette. Hatta, bu şiiri müzik üstüne okuyan yığınla radyocu, wallpaperlara koyanlar bile mevcut. Orjinalini 24 Mart 1999'da yazmıştım. ( http://tinyurl.com/2gz7jh ) 9'uncu yılının şerefine bir kez daha bu şiiri "update" ediyorum. Şiir : Ağladığımı kimseye söyleme anne. Onlar beni güçlü biliyor. Onlar beni en zor günümde bile, Hep ayakta kalır diye biliyor. Ben aslında gülerek geçirdiğim, Her günün akşamı evde ağlarken, Onlar benim içimin sızladığını, Yüreğimin yandığını bilmiyor. Ağladığımı kimseye söyleme anne, Onlar beni kral belliyor. Onlar beni kızdığımda, Dünya'yı yakacak insan biliyor. Ben aslında O'nun gözlerine, Bakmaya bile kıyamazken, Onlar benim bir kadın uğruna, Üzüleceğimi tahmin bile etmiyor. Ağladığımı kimseye söyleme anne, Onlar beni ağlamaz biliyor. Onlar beni üzüldüğümde, Şehrimi bulutlar kaplar biliyor. Ben aslında odama kapanıp, Sitemle bir köşeye sünerken, Onl...

İki bahar daha gerekmiş meğer, Tekrar sevmeye. İki kalp anlaşmalıymış meğer, Korkmadan sevmeye... Ah hayat! Sabrınla alamet, Özleminle cinayet işletirsin. Yakılan ateşler sönmeliymiş meğer, Tekrar alevler için. Yakılan kalpler değilmiş meğer, Saygıymış alevler için. Ah hayat! Aşkınla cennet, Yalnızlığınla cehennem yaşatırsın. Sözler hiç eskimezmiş meğer, Tekrar sevgiler uğruna. Sözler kutsallaşırmış meğer, Yeni sevgiler uğruna. Ah hayat! Huzurunla güçlü, Derdinle derman edersin bedenleri. Asla umutlar son bulmamalıymış meğer, Tekrar doğabilmeye. Asla asla dememeliymişiz meğer, Yeniden doğabilmeye. 28 Mart 2008