Önsöz :
En ünlü şiirim :) http://tinyurl.com/yrntgf 540,000 sitede şu an internette. Hatta, bu şiiri müzik üstüne okuyan yığınla radyocu, wallpaperlara koyanlar bile mevcut. Orjinalini 24 Mart 1999'da yazmıştım. ( http://tinyurl.com/2gz7jh ) 9'uncu yılının şerefine bir kez daha bu şiiri "update" ediyorum.
Şiir :
Ağladığımı kimseye söyleme anne.
Onlar beni güçlü biliyor.
Onlar beni en zor günümde bile,
Hep ayakta kalır diye biliyor.
Ben aslında gülerek geçirdiğim,
Her günün akşamı evde ağlarken,
Onlar benim içimin sızladığını,
Yüreğimin yandığını bilmiyor.
Ağladığımı kimseye söyleme anne,
Onlar beni kral belliyor.
Onlar beni kızdığımda,
Dünya'yı yakacak insan biliyor.
Ben aslında O'nun gözlerine,
Bakmaya bile kıyamazken,
Onlar benim bir kadın uğruna,
Üzüleceğimi tahmin bile etmiyor.
Ağladığımı kimseye söyleme anne,
Onlar beni ağlamaz biliyor.
Onlar beni üzüldüğümde,
Şehrimi bulutlar kaplar biliyor.
Ben aslında odama kapanıp,
Sitemle bir köşeye sünerken,
Onlar beni bir hissin sarsacağını,
Aklının ucundan bile geçirmiyor.
Ağladığımı kimseye söyleme anne,
Onlar bunu hiç bilmiyor.
Onlar için ben en sağlam köprülerden,
Daha sıkı bağlıyımdır hayata.
Ben aslında ölümle yaşam arasında,
İnce çizgide bir o yana bir bu yana giderken,
Onlar benim için hayatın,
Büyük bir hayal kırıklığı olduğunu bilmiyor.
En ünlü şiirim :) http://tinyurl.com/yrntgf 540,000 sitede şu an internette. Hatta, bu şiiri müzik üstüne okuyan yığınla radyocu, wallpaperlara koyanlar bile mevcut. Orjinalini 24 Mart 1999'da yazmıştım. ( http://tinyurl.com/2gz7jh ) 9'uncu yılının şerefine bir kez daha bu şiiri "update" ediyorum.
Şiir :
Ağladığımı kimseye söyleme anne.
Onlar beni güçlü biliyor.
Onlar beni en zor günümde bile,
Hep ayakta kalır diye biliyor.
Ben aslında gülerek geçirdiğim,
Her günün akşamı evde ağlarken,
Onlar benim içimin sızladığını,
Yüreğimin yandığını bilmiyor.
Ağladığımı kimseye söyleme anne,
Onlar beni kral belliyor.
Onlar beni kızdığımda,
Dünya'yı yakacak insan biliyor.
Ben aslında O'nun gözlerine,
Bakmaya bile kıyamazken,
Onlar benim bir kadın uğruna,
Üzüleceğimi tahmin bile etmiyor.
Ağladığımı kimseye söyleme anne,
Onlar beni ağlamaz biliyor.
Onlar beni üzüldüğümde,
Şehrimi bulutlar kaplar biliyor.
Ben aslında odama kapanıp,
Sitemle bir köşeye sünerken,
Onlar beni bir hissin sarsacağını,
Aklının ucundan bile geçirmiyor.
Ağladığımı kimseye söyleme anne,
Onlar bunu hiç bilmiyor.
Onlar için ben en sağlam köprülerden,
Daha sıkı bağlıyımdır hayata.
Ben aslında ölümle yaşam arasında,
İnce çizgide bir o yana bir bu yana giderken,
Onlar benim için hayatın,
Büyük bir hayal kırıklığı olduğunu bilmiyor.
Yorumlar