Yalnızlık

Düşünerek uyuyamadığın gecelerin üzerine,

Örtersin bulutlu gizemini yalnızlığının.

Geçmişin muhasebesi,

Yıkılmış ülkelerde bile,

Bu kadar yapılmaz...

Ama sen yaparsın!

Üzülerek unutamadığın o eskinin mazisine,

Kurban edersin ruhunun öteki yarısını.

Hayatının fırsatını,

Kaçıran insan bile,

Bu kadar pişman olmaz...

Ama sen olursun!

Alevlenemeyen umudunun çaresizliğine,

Kendine inancını da yem edersin fütursuzca.

Kalabalık bir kent içinde,

Yapayalnız yürekler arasında,

Düşlerde gezinerek dolaşırsın sokakları.

Kimse ile göz göze gelmeden hayallerinin arasında.

Yalnızlığına kızarak uzaklaşmanın hevesine,

Daha da yalnız olmayı kabul edersin aptalca.

Her yalnızlıktan kaçışında,

Daha da yalnız olursan anla,

Yalnızlık vazgeçemeyenlerin lanetidir.

Bin defa ölüp bin defa dirildiğimiz yaşamda,

Bir kez öldükten sonra dirilememektir.