Ana içeriğe atla

Dumansız hava sahalarını destekliyorum, ama dumanlı hava sahalarında da esrar içilsin!

Sigara sağlığa über-zararlı, anne ve babamızın, kolu komşumuzun, devletin, toprak ananın ve Zeus'un "içme evladım helak etme ciğerlerini" önerisiyle bizden uzaklaştırılmaya çalışılan bir zehir.

Peki kabul.

Hayatımın daha uzun sürmesi için ciğerlerimi felak etmeyeyim ve daha rahat oksijen alayım diye cebelleşen canım cicim insanlar nedense oksijen solumamızı sağlayan ormanların düzenli bir şekilde inşaat firmaları ve devlet tarafından yakılmasına ayrıca sen-ben gibi dallamaların da bu güzel evler-rezidanslar-garsoniyerlerde keyif çatmasına ses çıkarmıyor.

Ne oldu lan ciğerime ? Az önce kıçını yırtıyordun, "felak etme, canım benim uzun yaşa" diye; beş dakkada ormanı yakıp üzerine dikilen binaya taşındın ?

Tamam tamam, bazılarınızın aslında benim ciğerime beş kuruş değer verdiği yok. "Pasif içicilik" diye 90lı yılların bir yalanı vardı, o yalandan korkuyorsunuz.

Korkmanız gereken solunacak bir duman varsa o da sigara dumanı değil. Çimento fabrikaları, kömür madenleri, egzos emisyon testini rüşvetle geçmiş arabalar, ve daha niceleri sizi 180 yıl yaşatacak börek gibi ciğerleriniz için ayrı tehlikeler.

Ancak gene de herşeyi kabul ediyorum.

Ciğerlerime ve ciğerlerinize başka zararlı görebileceğini bir şey daha buldum bununla beraber : Esrar

Evet anam cannabis, afgan, kubar vs. neyse. Bundan böyle bunlar da "dumanlı hava sahalarında" legal olsun. Tekel bayisine gidip alabilelim, ve üzerine de "sağlığa zararlıdır" yazsın. Hatta uyarı mesajı olarak "Esrar içenleri eşekler ziker" yazsın.

Sigaranın satışı yasak değil, sigaranın -belli yerler dışında- içilmesi yasak değil, devlet için muazzam bir gelir kapısı.

Peki esrarın ne günahı var ? O daha mı zararlı ? Hayır değil, hatta çok daha az zararlı. Daha beteri, kanser hastaları için yararlı.

Dumansız hava sahalarını destekliyorum, ama dumanlı hava sahalarında da esrar içilsin!

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Neden Türk halkı Fenerbahçe'den nefret eder?

Sevgili Fenerliler, Sizinle hiç alıp veremediğim yok. Aranızda yığınla dostum, ağabeyim, çok sevdiğim insanlar da var. Ama Türkiye'deki herkes sizin başarısız olmanızdan neden mutlu oluyor biliyor musunuz? Çünkü siz her hafta şampiyonluğunuzu ilan ediyorsunuz. Rakiplerinizle dalga geçiyor, biri düzgün bir hareket bile yapsa "helal olsun" deme delikanlılığını gösteremiyorsunuz. Galatasaray ve Beşiktaş arasında bir rakabet olsa da, Galatasaraylı taraftarlar Beşiktaş maçına "Çarşı"yı yaşamak için gider. Onlar kazanırsa da "helal olsun" der. Geçen sene Beşiktaş şampiyon oldu. Galatasaraylılar olarak "helal olsun" dedik. Bu yıl Bursaspor kazandı, tekrar "helal olsun" diyoruz. Bunu sadece biz değil, Türkiye'de sizin dışınızda herkes yapıyor. Siz anonsçuyu günah keçisi ilan ederken, geçen sene küme düşmekten takımını kurtaran ve bu yıl tarih yazarak şampiyon yapan Ertuğrul Sağlam'a bir "helal olsun" demekten acizsiniz. Si...

30 yaş sonrasında yalnızlık

Yalnızlıkta kayboluyorum bazen. Avucumdan kum tanesi gibi akıp giden zamanın peşinden akan gözyaşım da yok. Mâlikanesi ise hiç yok... Ölümle hayatın varolduğunu keşfetmeye yolalmış nefsime, nefes atışlarıma eşlik edecek kadar deli başka bir mahlukat bulamadım henüz. Belki de bu yüzden yalnızlığı seçiyorum. Geceleri aynı televizyon kanallarını seyredip, sonra bilgisayara dönüp, oyun oynayıp, beraber dergi okumayı istediğim herhangi biri yok. Bunları sanırım en iyi kendimle yaşıyorum. Kalabalık bir şehrin kalabalık yollarında vakit öldürüp, kalabalık bir şirketin kalabalık diyaloglarına uyanık hayatımın %80'ini adamışken, geride kalan %20'de kendimle başbaşa vakit geçirmek istiyorum sanırım. Bazen herşeyden uzaklaşıp, çiftliğe gidip, orada atlarla yaşayasım geliyor. Ama, çiftliğe gidip orada 6 saat geçirdikten sonra da atların boku, sivrisinekler, keneler, cırcır böceklerinin hipnotize edici cırcırlamaları ve daha nice yeni sorun da üretebiliyorum kıçımdan. İlişkiler de böyle. B...

Özlemiştim

Özledim şarkılar bestelemeyi, Şiirler yazmayı, Resimler çizmeyi, Hikayeler uydurmayı... Nefesime alıp ilhamı da, Atmayı özledim basitçe. Duyguların denizlerinde derinleşmedikçe, En dibinden kumlarını çıkartamıyor insan. Batmalısın ki dibine kadar uzanabilmelisin, Boğulmaktan korkamamalı hatta ölebilmelisin. Karmaşık duygularla değil, Kesin hislerinle anlatmalısın. Aşktan bezdirenleri değil de, Aşka umut verenlere anlatmalısın. Rüyalarında O'nu görmeli, Dualarında düşler kurmalısın. Özlemiştim şarkılar bestelemeyi, Şiirler yazmayı, Resimler çizmeyi, Hikayeler uydurmayı... Nefesime alıp ilhamı da, Atmayı özlemiştim basitçe. Oh be!