Onur Aydın

Senden hiç bir şey ummuyorum. Beklentim inan ki hiç yok. Seni sadece sevmek istiyorum. Sevmesen de pek önemi yok. Yaşlandım beklentiler için, Gözü kapalı heveslenmek için. Sevdaya bir mum yakmak için, Dudaklarında serinlemek için. Senden hiç bir şey ummuyorum. Heyecanlarım artık hiç yok. Seni sadece öpmek istiyorum. Öpmesen de pek önemi yok. Sen değil misin değişken olan? Neyi yapacağını bilemeyip, Ne olacağını anlayamayan? Sen değil misin sıradışı olan? Dört bir yana koşturup, Bir köşeye sırnaşamayan? Senden hiç bir şey ummuyorum. Ama sensizlik boş bir yol. Bir yerlere ulaşmak istiyorum. Ama ulaşamasam da önemi yok.

Söyler misin içinden ? En son sevdiğini... ? Yüreğinden, Derince esen, İçini ince eriten, Bittiğinde serinleten... Söyler misin bari içinden ? En son histettiğini... ? Kalbinden, İçini yokeden, Lime lime ezdiren, Bittiğinde hüzünlendiren... Söyler misin lütfen içinden ? Neleri haketmediğini? Aşkı ben de bileyim senin gibi. Aşktan ben de nefret edeyim, Aşktan ben de tiksineyim senin gibi. Ardından ben de kendime geleyim... Aşk bir denizse, Yüzmemem gerektiğimi bileyim.

Soğuk bir kış aşkıydın sen, İliklerimi üşüten, Battaniyeler ardında, Derin derin düşündüren. Geçmiş aşklarını, Gündemdeki duygularını, Ve gelecekte bana değin duygularını, Derin derin sorgulattırıp beni eritendin. Sevemediğin rastgele biriydim aslında ben, Tıpkı sana aşık olan yığınla insan gibi. Acı çekendim senin için. Unutmak için seni, Düşünmemeyi, Aşkın varolmadığını, Gözyaşlarımın yalan olduğunu seçtim. Ama olmadı niyeyse, Kendime emretsem bile, Seni sevememeyi kabul edemedim. Peşinden şimdi bahar geldi, Yanında sevmediğin yaz geliyor. Benim ise hala içim içimi acıyor. Ama sana hala seni seviyorum diyemiyorum. Sen de hala seni sevdiğimi anlayamıyorsun.