Onur Aydın

Sen sevdanın omuzunda bir yük, Ben yıkıldığı göğüs olurdum. İnanmadığın sözlere inanır, Vazgeçtiğin duygulara tapardım. Senden önce üzülmedim mi sanıyorsun? Üzüldüm ben de, kırıldım da, Usandım ben de, yıpratıldım da, Vazgeçtiğim de oldu, yeniden başladığım da. Dert ve tasa ile başbaşa kalabilirsin. Ama umut celladına boyun eğmek mi? Kessin kellemi dilediği kadar. Ben ölümsüzüm, o her öldürdüğünde ölür. Yolun sonuna geldiğini düşünsen de, Çaresiz kalıp karar veremediğinde, Gözlerini kapayıp kalbini dinle, Bırak üzsün seni dilerse. Üzülmezsen eğer, Yaşamamışsındır. Şimdi hayatının anlamını ararken, Dünyayı dolaşıp evliya olurken, Aslında yapayalnız kalmışken, Sesimden korkmayasın sakın. Sıradanlaşmışken tanıştığın insanlar, Yavanlaşmışken söylenen tüm laflar, Taş olmuşsa en derin duygular, Geri dönmeyesin sakın. İnandığın her şey gerçektir inan ki, İnancını verebilirsen aşka, En gerçek aşkı yaşarsın. Yaşayabilirsin tekrar gençliğini. Genç gibi seversen eğer... Tekrar sevebilirsin...

Sana küs değilim. Seni seviyor muyum yoksa nefret mi ediyorum arasında karar veremediğim için senden uzak duruyorum. Bir yandan benim için yanlışsın. Değerimi bilmeyen, aslında fena bir arkadaşımın eski sevgilisisin, gözümün önünde bıkmadan yığınla insanla beraber olan insansın. Çıkarcılsın, kendini düşünensin, insanları affedemeyensin, seni gerçekten sevebilenleri sevemeyensin. Bir yandan da seninle olmak istiyorum. Seninle sevişmemizin ikimiz için de sevişme kariyerlermizin en iyisi olacağına adım gibi eminim. Her şeyini biliyorum, her halini, her hissini, her davranışını, her duygunu, her düşünceni... En sevdiğin dokunuşları, en sevdiğin kelimeleri, en sevdiğin bakışları, en sevdiğin kokuları, en sevdiğin şarkıları, en sevdiğin filmleri, en sevdiğin dostlarını ben de biliyorum ve onları ve bunları ne yazık ki ben de seviyorum. Seninle yan yanayken seni öpememek dışında hiç bir sorunum olmuyor hayatımda. Hayatımın en yenik anında bile yanında olmaktan zevk aldığım tek insansın. Bana

Bir insanı hayatında en çok üzebilecek şey bu işte. Hani devlet nasıl yönetilmiş ve ne yönde, Tuttuğunuz takım ne yapmış ve ne halde, İş inizde haliniz durumunuz nasıl, Hatta vefat etmiş bir yakınınız bile... Hiçbiri önemli değil böylesi an larda... Eski sevdiğiniz insan, yüreğinizi her kendi mutluluğunda en yaralayan değil mi? Belki silmelisiniz hayatınızdan ama yapamıyorsunuz. Çünkü kendinize itiraf edemeseniz de... Hala seviyorsunuz . O'na yaklaşabilecek her cinsinizden dudak kıskandırıyor sizi. O'nun sizsiz geçirdiği her gün içiniz i acıtıyor. Kalbinizde bir hançer , vücudunuzun en acıyan yerinden durmadan akan kan belki de. Sevip de sevilememe nin en dibini yaşıyorsunuz. Eski sevdiğinizi hala seviyorsunuz , ama O'nun kalbi artık başka diyarlarda... Unutamıyorsunuz işte eski sevdiğinizi... Yüreğiniz acıyor, Kimse sizi anlayamıyor, Ama gene de anlatıyorsunuz ...

Ne kadar zor değil mi bunu duyması ? Sevilmemek. Kendinize tekrarlayın şu lafı... "Sevilmemek..." Sevilmemeniz... Belki bir arkadaşınızdır, belki bir aile bireyinizdir, belki sevgilinizdir; hatta belki de işinizden biridir. Siz onları bir insan olarak seversiniz. Onlar ne isterse yapmayı gözü kapalı olarak kabul edebilirsiniz. Onlar hakkında belki de tek bir kötü kelime bile söylemeyebilirsiniz arkalarından. Onlar biriyle mutlu olsun diye çöpçatanlık bile yapmaya çalışırsınız belki de kendinize bile hayrınız yok iken. Ama belki de değeri yoktur. Çünkü o kişi sizin O'nu sevdiğiniz kadar sevmiyordur. Belki de hiç sevmiyordur. Yaptığınız hiç bir şeyin de hiç bir anlamı yoktur. Biraz gönül kırıcıdır ama hayata değin öğretir. 4s kuralı hakimdir belki. Kimbilir... Buruk bir hikaye sundum bugün. Buruğum çünkü bugün. Özürlerimi sunarım... Sağlıcakla kalın...