Efendim, az kıyılmış ve rendelenmiş öküzümüzü alıp önce kliması püfür püfür tepesine tepesine esen ofiste donacak seviyeye gelene kadar hazırlıyoruz. Sonra da öküzümüzü sigara molalarında dışarı çıkartıp 40 derece üstü sıcakta terlemesini sağlıyoruz. Aynı işlemi günde 4 ya da 5 kez yaptıktan sonra; akşamleyin bu da yetmezmiş gibi içinde asla klima açılmayan "pencere açık ya aua goyim" mantığıyla işleyen servisin içerisine koyuyoruz. İki saatlik milim milim ilerleyen trafikte öküzümüz İsmail Türüt gibi terledikten sonra; trafik açılıyor ve pencerenin yanında bulunan öküzümüze pencereyi kapattırmıyor; hatta "ah ne güzel oldu esti iyi oldu" dedirtiyoruz. Her ne kadar yanındakiler "fena çarpar kapa pencereyi usta" dese de; öküzümüz adı üstünde öküz olduğu için bunu kaale almıyor ve "oh ne güzel serinledim" diyerek eve dönüyor. Ertesi gün itibariyle de nefesi ancak kıçından alabiliyor, eczaneye falan da gidebilmek için yerde sürünerek hareket ettiriyo