Onur Aydın

Yalnızlığımdan korktuğumu sanma, İçimde bir umut sade bir salsa. Herkesin görülmez gözleri var, İçimde bir uçurum yalnız kalsa. Ve sonra, Hiç kimseye söylemediğin, Bir kaç, Gizli hatıran olsa. Ve sonra, Hep umup beklemediğin, Birazcık, Tesadüflerin olsa. Gökyüzünde yalnız bir dolunay, İçinde bir his, bir de Umay. Kutsayıp içindeki gerçeği, Aslında umduğun sade onay. Yok olmaz, Günahların affolmaz. Duaların, İnan ki kabul olmaz. Yok olmaz, Dünyan yarım kalmaz. Anıların, Kitaplarında durmaz. Sensizlikte basit ve yalın bir serçe, Süzülüp, gelip pencereme erişse, Sonunda da terkedip de beni, Kendime sevgiyi öğretse... Ah hayır, Aşk bu değil olmamalı. Ah hayır, Yüreğim yalnız kalmamalı. Görüp de içimdeki gerçeği, Yüreğin bana acımalı... Şimdi git, Beni sevme istersen. Şimdi git, Unut ve bit dilersen. İnanmam beni sevmediğine, Hiç bir zaman istemediğine.

Dolunay bu gece gökyüzü sanki, Bakışın üstümde izlersin, Bulutlar arkasından, Bu şehrin öbür yakasından... Uzağım gönlüm aşkım herşeyim, Ama elimde değil sevmekteyim. Aaah, aşığım sana, Aaah, seviyorum seni, Aaah, ne oluruz sevdiğim?... Dolunay by nerval

Senden hiç bir şey ummuyorum. Beklentim inan ki hiç yok. Seni sadece sevmek istiyorum. Sevmesen de pek önemi yok. Yaşlandım beklentiler için, Gözü kapalı heveslenmek için. Sevdaya bir mum yakmak için, Dudaklarında serinlemek için. Senden hiç bir şey ummuyorum. Heyecanlarım artık hiç yok. Seni sadece öpmek istiyorum. Öpmesen de pek önemi yok. Sen değil misin değişken olan? Neyi yapacağını bilemeyip, Ne olacağını anlayamayan? Sen değil misin sıradışı olan? Dört bir yana koşturup, Bir köşeye sırnaşamayan? Senden hiç bir şey ummuyorum. Ama sensizlik boş bir yol. Bir yerlere ulaşmak istiyorum. Ama ulaşamasam da önemi yok.

Ne mesafeler geçti aramızdan, Sessizliğe büründük biz. Ne acılar yaşadık başkasından, Birbirimize küstük biz. Kalbinde yangın, Sen istersen yanar. Unutursan, Buzul olur yaralar. Bilmiyorum herşey nasıl değişti, Herşey nasıl bitti. Şimdi seni sadece özlerken, Yaşadığımız belki hiçti. Kalbinde yangın, Sen istersen yanar. Unutursan, Buzul olur yaralar. Kalbinde Yangın by nerval

Ne anlarsın seni sevmemden ? Seni düşünerek acı çekmemden ? Ben basit ve sıradanken, İçimdekini sunamazken, Otuz yıl bile fayda etmezken, Hissimi sana anlatmaya... Hiç değişmedim ben, Hep utangaç, Hep içine dönük, Hep körcesineydim. 18'inde olsan bile, Utanırdım sana hislerimde, Gözüne bakamaz, ağzımı açamazdım. Seni sevebilir ama sana söyleyemezdim. O kadar güzeldi ki sana bakabilmek, O kadar acıydı ki başkasıyla konuşman, O kadar çocuklaştırıcıydı ki tavrın, O kadar muhteşemdin ki sen... Sana hayranlığımdan, Ağzımdan tek kelime çıkmadı. Sana duyduğum ayrıcalığımdan, Ağzımdan tek aforizma varolamadı. Sevdim ama yoktun, İstedim ama seni kaçırmıştım. Şimdi seni düşünmek, Seni tanrıçalaştırıyor. Ve ben senin hayatımın tanrıçası olmasına isyan ediyorum. Çünkü seni seviyor ve sevmek istemiyorum. Çocuksun daha anlamayacaksın bunları. Ama büyüdüğünde, ne kadar çok sevildiğinin farkına varıp büyüyeceksin. O gün de aşktan vazgeçeceksin. Seni bu yüzden lanetliyorum aşkımla. Bir daha aşık ol...

Sana bir iyi bir de kötü haberim var... İyisi şu an çok güzelsin. Kötüsü bir gün çok çirkin olacaksın. Sana bir iyi bir de kötü haberim var... İyisi şu an zırdelisin. Kötüsü bir gün çok akıllı olacaksın. Sana bir iyi bir de kötü haberim var... İyisi şu an çok zekisin. Kötüsü bir gün çok salak olacaksın. Sana bir iyi bir de kötü haberim var... İyisi şu an özgürsün. Yarın bir gün çok hapis kalacaksın. Sana bir iyi bir de kötü haberim var... İyisi şu an yaganesin. Kötüsü bir gün sıradan olacaksın. Kendime bir iyi bir de kötü haberim var... İyisi yakında unutacağım seni. Kötüsü an itibariyle seviyorum seni.

Artık unutuyorum şarkı sözlerini, Eşlik edemiyorum her kelimesine. Kalabalık değil artık şehir, Her gün gördüklerimi de, Ayda yılda bir görebiliyorum. Artık unutuyorum yaşanmış şeyleri, Birisi hatırlatmasa aklımda bile değil. Soğuk değil artık akan nehir, İçine koşarak girip de, Ayda yılda bir serinliyorum. Artık unutuyorum yaşadıklarımı, Adları neydi inanın ki hatırlamıyorum. Kendimi anlatmıyor artık şiir, Bin volkan patlasa da içimde, Ayda yılda bir şiir yazıyorum.